Czym jest rabel, instrument muzyczny

W każdym dniu naszego codziennego życia korzystamy z wielu różnych przedmiotów, które ktoś kiedyś wymyślił. Niektóre z nich są nowsze, podczas gdy inne trafiły w nasze ręce w takiej formie, po wielu latach ewolucji.

Podobnie jest z instrumentami muzycznymi, gdyż sztuka jest dyscypliną tak starą jak ludzka kreatywność. W tym wpisie poznasz historię rabel, starożytnego instrumentu muzycznego, który dał początek niektórym instrumentom, których używamy dzisiaj.

Czym jest rabel, instrument muzyczny

Rabel zaliczany jest do instrumentów strunowych szarpanych i jest przodkiem znanych nam dziś instrumentów takich jak skrzypce, altówka i wiolonczela. Podobnie jak te instrumenty, rabel ma kilka strun naciągniętych przez kołki wzdłuż długości instrumentu, od 1 do 5 strun o różnym strojeniu, które są naciągane razem za pomocą smyczka w celu wytworzenia dźwięku. Jeśli chodzi o wykonanie, to rabel jest wykonany z drewna, a struny z jakiegoś metalowego materiału.

Rabel może różnić się wielkością, kształtem i liczbą strun w zależności od czasu i miejsca wykonania. Trzyma się go na ramieniu, klatce piersiowej, na udzie jednej nogi lub między dwoma nogami, w zależności od tego, czy ma być grany na stojąco czy na siedząco oraz od tradycji kulturowej.  Rabel jest używane do dziś, głównie w gatunkach muzyki ludowej. Koniecznie odwiedź https://muzykaonline.pl, jeśli jesteś fanem/fanką muzyki ludowej.

Krótka historia rabel

Istnieją pewne dyskusje na temat pochodzenia i daty powstania, gdyż instrument ten uważany jest za produkt ewolucji tradycji i kultury ludowej. Niektórzy uważają, że wczesne prototypy rabel są tak stare, że mogły istnieć już w X wieku, ale zmienność instrumentu sprawia, że trudno go precyzyjnie nazwać rabel. Innym instrumentem związanym z tym pochodzeniem jest lira bizantyjska, ale ostatecznie rozwinęła się ona w inny instrument zwany skrzypcami, który ma więcej strun i niższą wysokość dźwięku.

Rabel używała zarówno szlachta, jak i pospólstwo. W przypadku szlachty korzystali z niego trubadurzy, którzy komponowali i wykonywali wiersze i romanse o tematyce miłosnej i wojennej. Z drugiej strony, minstrele wykorzystywali rabel do podróżowania po różnych wsiach i miastach, podróżując i zabawiając ludzi, aby zarobić na życie.  Rabel dotarł w końcu do obu Ameryk i był używany w czasach kolonialnych jako akompaniament do śpiewu i tańca. Na przykład w Panamie wykorzystano go do tańca Mejorana oraz takich form jak Cumbia i Punto.